رفتن به محتوای اصلی
شنبه ۱۳ دسامبر ۲۰۲۵
شنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۴

ژوئن 2019

هدف حزب چپ

امروز، هیچ حزب چپ رادیکالی که بر آمال‌های سوسیالیستی، فمینیستی، زیست‌محیطی تأکید نکند را نمی‌توان طرفدار جدی عدالت اجتماعی، آزادی و برابری تلقی نمود. چنین حزبی نه فقط از این آمال‌ها در سطح کشور خویش دفاع می‌کند، بلکه خود را عضوی از خانواده همه جنبش‌های مترقی جهانی که چنین اهدافی را دنبال می‌کنند محسوب می‌نماید.

«دموکراسی دیجیتالی؟ احزاب در عصری نوین»*

زمانی که رأی‌دهندگان به احزاب سیاسی پشت کنند، مشروعیت کاندیداهای جذب و نامزد شده توسط حزب برای آن انجمن و نهاد سیاسی نیز بی‌معنا می‌شود. اگر رأی‌دهندگان اعتمادی به حزب نداشته باشند، چرا باید به کاندیداهایی که حزب نامزد کرده اعتماد داشته باشند؟

راستاهای عمومی برنامه و سیاست های حزب

سخنرانان:
بهروز خلیق – عضو هیئت سیاسی - اجرایی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
حسن زهتاب - عضو شورای مرکزی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
مسعود فتحی - عضو هیئت سیاسی - اجرایی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

گرامی باد یاد و خاطره حمید اشرف و همرزمانش

اشاره شد که برای درک اینکه اساساً چرا پارادایم مبارزه مسلحانه در جنبش چپ نوین دهه چهل و پنجاه ایران شکل گرفت‌، باید از مباحث این که «غلط بوده یا درست؟»، مقدمتاً فاصله گرفت و به این بررسی پرداخت که با بررسی شرایط عینی و تاریخی مشحص‌، باید به این سئوال پاسخ داد که اساساً چرا این جنبش اجتماعی شکل گرفت؟

انتخابات پارلمانی (منطقه ای، فدرال و اروپا) در بلژیک - بخش سوم

از فردای انتخابات، پس از مشخص شدن آرای احزاب، مشخص شد که هیچ حزبی به تنهایی نمی‌تواند در هیچ منطقه ای و حتی در سطح ملی دولت تشکیل دهد. البته لازم به تاکید است که سیستم فدرال و منطقه ای بودن انتخابات و همچنین سیستم انتخاباتی به شکلی است که موجب این می شود تا هیچ حزبی به تنهایی نتواند در بلژیک دولت ملی و حتی منطقه ای تشکیل دهد.

برایند سه اقدام، هشدار راجع به یک دام!

در پیوند با بحران رو به حدت جمهوری اسلامی – امریکا، سه رخداد در دو روز گذشته 6 و 7 تیر سر برآوردند که برایند آنها برای آنانی جای درنگ و اهمیت دارد که دغدغه شان گر نگرفتن آتش جنگ است؛ برای کسانی که روندها را با این نگرانی پی می گیرند که این بحران مردم را زیر نگیرد.

آدام اسمیت: مدافع سرمایه داری بی لگام؟

نام آدام اسمیت در ذهن ما با بازار آزاد و بعد هم نئولیبرالیسم عجین شده است. اما آیا به راستی آدام اسمیت طرفدار یک سرمایه داری بی لگام بوده است، که در آن "انتظام همه چیز به دست نامرئی بازار" سپرده شده است؟ این تصویر مسخ شده ای از او است. اما آیا عنوان "یک سوسیال دموکرات نرم" را هم می توان به او اطلاق کرد؟